เมื่อคนทำหนังอิสระต้องการสะกดจิตผู้ชม โชว์ความสามารถของเขา และสร้างความยิ่งใหญ่ วิธีที่แน่นอนที่สุดที่จะทำ – อย่างน้อยถ้าเขามีพรสวรรค์ – คือการสร้าง “Pulp Fiction” ในเวอร์ชั่นของเขาเอง – “Boogie Nights” จุดไคลแม็กซ์ของความรุนแรงที่แขวนอยู่ในอากาศทำให้เข็มหยดลง ใน “ Magazine Dreams ” ผู้เขียนบทและผู้กำกับ Elijah Bynum (“Hot Summer Nights”) ในฟีเจอร์ที่สองของเขา ได้สร้างตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของฉากเหล่านั้น เป็นตอนที่แอนตี้ฮีโร่ของเขาซึ่งเป็นนักเพาะกายชื่อ Killian
Maddox ( แสดงโดย Jonathan Majors ) เริ่มแตกสลาย — แม้ว่าคุณจะพูดได้ว่าเขาแทบแตกสลายตั้งแต่ฉากแรก
Killian รักษาความโกรธที่ยิ่งใหญ่และไม่หยุดยั้งตามที่เพลงธีม “Sopranos” กล่าวไว้และได้ปืนมาเอง สิ่งสำคัญคือปืนกลที่สามารถกราดช้างได้ แต่เขากลับกลายเป็นชายวัยกลางคนผู้น่าสงสารที่ตัวสั่นเทา ยืนอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเขา ซึ่งอาชญากรรมก็คือตอนที่เขาตัดสินการประกวดเพาะกาย เขาตัดสินว่าเดลทอยด์ของคิลเลียนนั้นเล็กเกินไป
การที่การพิพากษาครั้งนี้ทรมานคิลเลียนตั้งแต่นั้นเป็นต้นมานั้นเป็นสัญญาณของความหมกมุ่นและความไม่มั่นคงอย่างใหญ่หลวงของเขาด้วย ก่อนจะหันปืนใส่ศัตรูและทำให้เขาเปลื้องผ้า เขาเปิดสเตอริโอ มันเล่นเพลง Because the Night เวอร์ชั่นที่ลืมตัวของแพตตี้ สมิธ ขณะที่เพลงดังขึ้น เขาบังคับให้ชายสวมกางเกงในเลียนแบบท่าทางการเพาะกายของเขาเอง ไปจนถึงการแสยะยิ้มที่กลายเป็นหน้าตาบูดบึ้งแห่งความกลัว และสิ่งที่เราเห็นในท้องทุ่งที่เลวทราม คือสิ่งที่คิลเลียนเห็น นั่นคือชายผิวขาวที่มีร่างกายเหมือนกระสอบมันฝรั่งที่ประกาศว่าเดลทอยด์ของคิลเลียนนั้นด้อยกว่า แสดงถึงการบิดเบือนอำนาจที่บ้าคลั่ง ซึ่งเริ่มบดขยี้ชีวิตออกจากตัวเขา .
“Magazine Dreams” เลือกคิลเลียนในขณะที่เขายังคงมีความหวัง เขามีร่างกายที่ไม่มีอะไรน่าเกรงขาม นูนและกระเพื่อม และเขาใช้ชีวิตเพื่อให้ร่างกายสมบูรณ์แบบ เพื่อที่วันหนึ่งเขาจะได้ขึ้นปกนิตยสารเหมือนกับไอดอลของเขา แบรด แวนเดอร์ฮอร์น (ไมเคิล โอเฮิร์น) เราคิดว่า: บางทีเขาอาจจะไปที่นั่น Killian ออกกำลังกายอย่างต่อเนื่อง ฉีดสเตียรอยด์ (แม้ว่าจะทำให้เขาป่วยก็ตาม) และบริโภค 6,000 แคลอรี่ต่อวัน เขาเข้าร่วมการแข่งขัน (เราเห็นเขาในชุดเดียว โพสท่ากับนักเพาะกายอีก 5 คนภายใต้แสงที่ส่องจากโคมระย้า) และเขาเขียนจดหมายถึง Vanderhorn อดีต Mr. Olympia ที่มีกล้ามท้องหนาและสลักพอที่จะเป็นเปลือกไดโนเสาร์ได้ คิลเลียนยังพูดด้วย — ไม่มากเกินไป แต่เมื่อเขาทำ มันเป็นวิธีที่อ่อนโยนและรอบคอบ ซึ่งทำให้เราสนับสนุนเขา
แต่มีอีกด้านหนึ่งสำหรับเขา เขามีความสามารถในการใช้ความรุนแรง เขาถูกคุมขังเพื่อสิ่งนี้และพบที่
ปรึกษาที่ศาลสั่ง และความสามารถในการเชื่อมต่อกับผู้อื่นมาและไป เขาจะสุภาพและสื่อสารเป็นเวลาหนึ่งนาทีเท่านั้นที่จะกลับไปทำหน้าบึ้งพยางค์เดียว นักแสดง Jonathan Majors กลายเป็นนักเพาะกายสำหรับบทนี้ (และเขาก็ทำจริง ๆ นี่ไม่ใช่กล้ามเนื้อที่คุณสร้างได้ด้วยการปั๊มเหล็กเป็นเวลาสองเดือน) และเราเคยเห็นความไม่แสดงออกที่ชัดเจนในนักแสดงที่ ขนาดใหญ่และฉีกขาดนี้ แต่วิชาเอกใน “Magazine Dreams” คือ Dave Bautista น้อยกว่า Brando
เมเจอร์มีหน้าตาและเสียงเหมือนลูกพี่ลูกน้องของเดนนิส เฮย์สเบิร์ต และนิสัยเงียบขรึมในตัวของเขาก็เปลี่ยนไป ช่างเป็นการแสดง! เมื่อคิลเลียนซึ่งหิ้วถุงใส่ของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ต แวะจีบพนักงานชำระเงิน (เฮลีย์ เบนเน็ตต์) ที่เขาแอบชอบ เขามีเสน่ห์แต่ก็ดูอ่อนแอ และการลงทุนของเราในการดึงของนี้ก็กลายเป็นเรื่องเบ็ดเตล็ด จากนั้นพวกเขาก็ไปเดทกัน เขาพาเธอไปที่ร้านสเต็กสุดโปรด และไม่กี่นาทีทั้งสองก็ดูเหมือนจะรับสาย จากนั้นคิลเลียนก็เริ่มพูดถึงความทะเยอทะยานในการเพาะกายของเขา และกิจวัตรที่ขับเคลื่อนมัน ความจริงที่ว่าคุณต้องผลักดันตัวเองให้ถึงขีดสุดทุกวัน ซึ่งแม้แต่ 99 เปอร์เซ็นต์ก็ยังไม่ดีพอ เพราะเมื่อคุณทำได้มากกว่านั้นเท่านั้น ที่กล้ามเนื้อจะขยายตัวได้ เขาดูเหมือนผู้ชายที่ถูกครอบงำด้วยความหลงใหล และไม่กี่นาทีต่อมาเธอก็ออกไป
“Magazine Dreams” จัดทำขึ้นในรูปแบบที่มีการเรียบเรียงอย่างดี โดยภาพแต่ละภาพจะไหลไปสู่ภาพถัดไป ฉากอย่างฉากในร้านอาหารเล่นอย่างช้าๆ เป็นธรรมชาติ แต่เต็มไปด้วยความตึงเครียดจนคุณอาจรู้สึกแทบหยุดหายใจในชั่วขณะหนึ่ง ในฐานะผู้สร้างภาพยนตร์ Bynum ทำงานร่วมกับผู้บังคับบัญชา เพื่อให้แต่ละซีเควนซ์บอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง ในขณะที่ภาพยนตร์เรื่องนี้เกือบจะเป็น “The Wrestler” ที่กำกับโดย Robert Bresson แต่ยิ่งไปกว่านั้น Bynum ยังได้รับอิทธิพลอย่างสูงจาก “Taxi Driver” และสิ่งที่เขายืมมาและสร้างสรรค์ขึ้นเองจากภาพยนตร์ยอดเยี่ยมของสกอร์เซซี (ด้วยการพยักหน้าให้กับ “Joker”) เป็นตัวเอกที่เรารู้จัก และยืนดูอยู่ห่าง ๆ เพราะดูเหมือนเขาติดอยู่ระหว่างความพยายามที่จะเป็นมนุษย์กับการไม่เป็นทั้งหมด
